Sosyal Hizmet ve Güçlendirme Kuramı
GÜÇLENDİRME KURAMI
Güçler
Perspektifi, sosyal hizmetin tıbbi modelli sorunlara ve kusurlara odaklanan,
soruna patolojik bir teşhis koyarak çözüm üretmeye çalışan yapısına tepki
olarak ortaya çıkarak sosyal hizmet alanında kullanılmaya başlamıştır. Güçler
perspektifinin öncüleri Dennis Saleebey, Charles Rapp, Ann Weick gibi
akademisyenlerdir. Bu akademisyenlerin üzerinde durduğu nokta şudur. Tıbbi
modelli sosyal hizmette, uzman sorunları ve sorunlara yönelik çözümleri bilen
ve gücü elinde bulunduran kişidir ancak güçler perspektifinde bu durum tam
tersidir. Her birey biriciktir ve her birey kendi içinde incelenmelidir.
Önceden belirlenmiş sorunlar ve bu sorunlara uygulanan çözümler her zaman işe
yaramayabilir. Bu nedenle her müracaatçının güçlü yönleri keşfedilmeli ve güçlü
yönleri üzerinden müracaatçının kendisinin tanımladığı sorunları giderilmeye
çalışılmalıdır. Güçler perspektifinde sosyal hizmet uzmanı güçlü olan çözümü
bilen, müracaatçıyı yönlendiren kişi değil; müracaatçının güçlü yönlerini
keşfetmesini sağlayan, onunla birlikte hareket eden kişidir.
Güçler
Perspektifinde Greene ve Lee’ye güç şu şekilde tanımlanabilir. “ Zorluklarla
başa çıkma kapasitesi, stresle karşı karşıya kaldığında işlevselliğini
sürdürebilmeyi, belirli bir travma ile karşı karşıya kaldığında kendini
toparlayabilmeyi, dışsal zorlukları gelişim için bir uyaran olarak
kullanabilmeyi ve sosyal destekleri bir dirençlilik kaynağı olarak
kullanabilmeyi açıklar. Aslında güç bireyin karşılaştığı bir sorun karşısında
sorunu yenebilmesinde kendisine dayanak oluşturabileceği bir beceridir. Bu
beceri bireyin herhangi bir yeteneği olabileceği gibi motivasyonu, ümitleri,
kararlılığı gibi nitelikleri de olabilir. Güçler perspektifinin belli varsayım
ve ilkeleri vardır. Varsayımlar şu şekildedir:
·
Her birey, grup, aile ve topluluk
güçlere sahiptir.
·
Travma, istismar, hastalık ve mücadele
yaralayabilir olabilir ancak hem zorluk hem de fırsat kaynağı teşkil edebilir.
·
Gelişim ve değişim kapasitelerinin üst
sınırının bilinmiyor olduğunu varsayarak birey, grup ve toplulukların
isteklerini ciddiye almak.
·
Müracaatçılara en iyi hizmeti onlarla
işbirliği yaparak sunabiliriz.
·
Her çevrede çok sayıda çok sayıda kaynak
mevcuttur.
·
İlgi, bakım ve bağlam.
Sosyal
hizmet uzmanı güç temelli yaklaşım uygularken bu varsayımları kabul ederek
müdahale etmelidir. Sosyal hizmet uzmanın güç temelli yaklaşımı uygularken
dikkat etmesi gereken ilkelerde şu şekildedir:
·
Destek sürecinin ilk odağı her bireyin
başkaları tarafından tanımlanmış teşhisi, eksikleri, arazları ve zayıflıkları
yerine kendi güçleri, ilgileri, becerileri, bilgisi ve yapabilirlikleridir.
·
Yardım ilişkisi işbirliği, karşılıklılık
ve ortaklılık ilişkisi haline gelir. Burada diğeri üzerine iktidar kurma değil
diğeri ile birlikte güçlenme söz konusudur.
·
İnsanoğlu doğuştan gelen öğrenme,
gelişme dönüşme kapasitesine sahiptir. İnsanların deneme, başarılı ve başarısız
olma hakları vardır.
·
Toplulukta doğal olarak ortaya çıkan destek
faaliyetleri desteklendirilmelidir.
·
Topluluğun tamamı hizmet katılımcıları
adına kaydedilebilecek potansiyel bir kaynak vahası olarak görülmektedir. Doğal
olarak ortaya çıkan kaynaklar ilk başta ayrıştırılmadan ya da akıl sağlığı ya
da sosyal hizmeti resmen meydana getirmeden önce bir olanak olarak dikkate
alınmalıdır.
Özetleyecek
olursak güçlendirme perspektifi modern sosyal hizmet müdahalelerinin temelinde
yer almaktadır. Müracaatçı için müracaatçıyla birlikte çalışmak prensibi de
güçlendirme yaklaşımıyla alakalıdır. Müracaatçının sorunlarından ve
başarısızlıklarından çok yaptıkları ve yapabileceklerini kullanarak sorunlarını
aşmayı açıklar.
KAYNAKLAR
1. Teater,
B. (2015). Güçler Perspektifi. D.C. Kondrat (Ed.) Sosyal Hizmet Kuram ve Yöntemleri Uygulama İçin Bir Giriş. (s.49-66).
Ankara: NİKA Yayınevi.
Googleda arattim bulamadik cok saolunnn
YanıtlaSil